Magic Forums

casual heeft geen banlisten, tenzij je die opstelt met je groep.

weet zelf ook niet erg veel van de ban lists af, volg voornamelijk standard en de rest laat ik me vertelt worden zo wou ik kokusho spelen, helaas was die banned in edh, nog best te begrijpen

Casual hanteerd vaak ook ban lijsten, meestal die van type 1, maar daarvoor is de painter niet goed genoeg om banned te worden.

ik haal de banlijsten van type 1 en EDH nog wel eens door elkaar...

EDH is Type 1 ban lijst + extra kaarten.

type 1 is vintage toch? wat heeft dat te maken met de casual spel?

Voornamelijk dat mensen over het algemeen die lijst aanhouden als het minimum waar een deck aan moet voldoen.

De reden is dat in casual men zoveel mogelijk kaarten wil spelen, maar dat zelfs casual spelers slim genoeg zijn om zich te realiseren dat sommige kaarten echt te goed zijn. De type 1 (=Vintage) B/R lijst aanhouden is dan het meest logisch als je wilt voorkomen dat iemand per ongeluk een te goed deck bouwt. 4x Tinker of 4x Balance is bijvoorbeeld bijzonder gemakkelijk te misbruiken. Het is aan de andere kant ook een zekere indicatie van waar je deck in ieder geval niet tegenop hoeft te kunnen en daarmee dus ook een zekere bescherming.

Het lijkt logischer om geen enkele restrictie aan te houden, maar dan verwacht je dat iedereen een leuk potje wil spelen en ze allemaal hetzelfde idee hebben van leuk. Dit is voor EDH bijvoorbeeld een vaak terug komend problemen. In dat formaat hebben ze er voor gekozen een ban-lijst aan te houden die alleen de minst leuke kaarten verbiedt, maar niet een die ook echt alle veel te goede decks stopt, dit in de aanname dat speelgroepen zichzelf reguleren. In de praktijk gaat dit vrij goed zolang je altijd met dezelfde mensen speelt, hoewel je er dan ook iemand bij kan hebben die toch meer van de vrijheden gebruik maakt dan anderen in de groep, maar gaat het mis zodra je met mensen buiten je eigen groep speelt. Ik zie zelf bijvoorbeeld regelmatig dat mijn decks die aan de sterke kant zijn voor mijn groep zowel verschrikkelijk overpowered kunnen zijn als ik tegen anderen speel, net als veel te zwak voor de volgende groep.

Met een B/R lijst aanhouden maak je het tenminste de spelers die de mogelijkheden misbruiken wat moeilijker.

tjah, discipline is soms moeilijk om te hanteren voor sommige...

ik snap de context van de ban en restricted lijsten in formaten.

maar ik had altijd begrepen dat casual alles mocht en alles kon, en jah dat er dan eigen regels mochten gehanteerd worden binnen de groep zoals je zelf al aangaf. (ik ben inderdaad een persoon die de context "fun play" & "Fair play" in beide handen houdt in elk spel dat ik speel, competief gezien en casual. ik wist alleen niet dat type 1 ook geldt voor casual

klinkt erg tegenstrijdig met wat ik geleerd had over casual. wel bedankt voor de info

Uiteindelijk geldt wat je zelf als groep aan wilt houden, maar veel kiezen er voor om type 1 aan te houden, maar je hebt andere groepen die bv voor type 1.5 gaan (Legacy). Persoonlijk vind ik het goed zolang een deck maar in minstens 1 formaat legaal is (en de speler kan vertellen welk formaat als het niet type 1 is).

Volgens mij is casual gewoon dat je zonder regels speelt of met de regels van je eigen groep. Ik snap heel goed dat bij bepaalde groepen of vrienden deze regels nodig kunnen zijn, maar met de mensen waarmee ik vroeger regelmatig speelde was er nooit sprake van banned of restricted. Dit om twee redenen: we wisten niet welke kaarten banned of restricted waren en twee dat er zeer weinig verloop was in de kaarten waar we mee speelden, waardoor we zeer zelden kaarten tegen kwamen die overpowered zijn.

Volgens mij werkt zelf regulering in een "vrienden clubje" eigenlijk altijd wel. Als er spelers bij waren die deck hadden die ieder spelletje een snelle kill maken dan is het voor deze mensen al snel niet leuk. De bekende waar ik mee speel wilt zijn toernooi deck wel eens proberen en pakt daarna de fun, thema decks weer.

Speel je het spel om te winnen of om te spelen ?

Casual is een manier van denken, namelijk het spelen voor de lol in een vriendelijke omgeving (er zijn vast wel nog wat eigenschappen, maar niks dat beschrijft hoe je moet spelen of met welke kaarten). Iedere groep kiest zelf aan welk formaat ze het dan koppelen (als je kiest "geen formaat" of "ons eigen formaat aan de hand van eigen regels/ban lists" kies je in weze ook een formaat). Het is dus denkwijze tegenover speelwijze.

Ik heb vele groepen ontmoet in de 14 jaar dat ik magic speel en heb over nog veel meer groepen gelezen. Het meest gangbaar is dat casual groepen wel een algemeen erkend formaat kiezen om aan te houden voor de restricties waarbinnen gespeeld kan worden. Van de casual groepen die hier voor kiezen gaan de meesten voor het spelen binnen de grenzen die type 1 toe staat, mogelijk alleen voorbij gegaan door het aantal groepen dat er voor kiest om EDH te spelen (waarvan de ban-list ook type 1 als basis heeft en nog wat kaarten toe voegt).

Het is overigens zeer makkelijk om uit te vinden welke kaarten banned of restricted zijn en weinig verloop kan ook betekenen dat als een bepaalde kaart misbruikt wordt er weinig aan te doen is. Er staan kaarten op de B/R lijsten die echt niet moeilijk te vinden zijn. Mogelijk waren de spelers niet goed genoeg om ze echt te kunnen misbruiken.

Cpl_Uhl schreef:Volgens mij werkt zelf regulering in een "vrienden clubje" eigenlijk altijd wel. Als er spelers bij waren die deck hadden die ieder spelletje een snelle kill maken dan is het voor deze mensen al snel niet leuk. De bekende waar ik mee speel wilt zijn toernooi deck wel eens proberen en pakt daarna de fun, thema decks weer.

Speel je het spel om te winnen of om te spelen ?

Verbazingwekkend genoeg is dit bij EDH een serieus probleem. Veel casual EDH spelers zien hun potjes verpest worden door meer competitief ingestelde spelers. Niet iedereen speelt met hetzelfde doel. Persoonlijk speel ik het liefste een paar uur lange potjes die een ware uitputting slag zijn. Het boeit me minder dat ik aan het eind daar van win, maar dat is natuurlijk wel mooi meegenomen. Ik heb verschillende mensen in de groep of in de groep gehad die heel andere doelen hebben. Ik ken er die juist specifiek de potjes die ik leuk vind juist niet leuk vinden en andersom waar ik hun favoriete soort potje helemaal niks vind. Competitief ingestelde mensen hebben als doel het winnen en krijgen daar hun kick van. Vaker is beter en dit kan goed ten koste gaan van het plezier van andere spelers.

Inderdaad gaat het meestal wel goed als je altijd met dezelfde mensen speelt, hoewel zelfs dan alleen als je ook doelen hebt die enigzins verenigbaar zijn.

jah inderdaad.

ik vraag me zelf ook af of bijv. de combo player hier in finland die met ons edh mee speelt het wel naar zijn zin heeft. want hij speelt om te winnen en krijgt vervolgens 3 tot 4 spelers over zich heen, natuurlijk balanceerd de groep zo dat we niet hem eerst eruit knallen maar met op zijn plek zetten.

we hebben bijv. ook een totale fun speler en die gooit graag totale chaos op het veld geeft soms leuke wendingen, haha ( hij vindt het heerlijk om dit soort kaarten neer te gooien Razia's Purification & Armageddon )

Waarschijnlijk is die fun speler precies het soort speler die voor potjes zorgt waar ik niet van hou. Mijn ervaring is dat zulke spelers vaak kaarten spelen om voor chaos te zorgen in plaats van om te winnen. Ik heb in mijn groep nog nooit iemand mass land destruction of confusion in the ranks achtige kaarten zien spelen op zo'n manier dat ze er door winnen. Sterker, meestal is het gevolg dat die mensen er het eerst uit liggen en het potje nog 2 uur duurt omdat ze net iedereen flink vertraagd hebben. Ik zeg nooit, maar ik heb er ooit met zo'n speler over gepraat, die was vooral van de chaotische kaarten zoals de confusion, uitgelegd dat ik op zich de kaarten niet het punt vind, maar dat ik wel verwacht dat hij iets speelt dat zorgt dat de chaotische situatie in zijn voordeel is. Inderdaad had zijn deck het volgende potje een paar heel originele win-condities en dat maakte de potjes voor mij leuker (al kun je me hoe dan ook horen zuchten als een confusion resolved).

De combo speler aan de andere kant kan ik wel een beetje snappen. Ik vind het leuk om combo decks te maken en spelen. Punt is alleen dat er tegen spelen nogal saai kan zijn en daarom vermijd ik het spelen er van om het leuker te houden voor mijn tegenstanders. Ik kan de uitdaging van het verslaan van 3-4 spelers best snappen, sterker, dat is precies wat het Glissa deck die ik aan het bouwen ben zou willen doen. Kijken of je zoveel spelers tegelijk aan kan: als je verliest dan was het logisch, 4 spelers is natuurlijk veel te veel; als je wint, geweldig, schaam jullie dat jullie niet eens met 4 man mij in bedwang kunnen houden! Het is een beetje het Archenemy idee, maar dan zonder de bonus schemes om je te helpen zeg maar.

We zijn overigens flink off-topic aan het gaan, maar geen tijd meer nu, splits hem een andere keer wel af, want de discussie op zich is natuurlijk wel ok.

pi schreef:Waarschijnlijk is die fun speler precies het soort speler die voor potjes zorgt waar ik niet van hou. Mijn ervaring is dat zulke spelers vaak kaarten spelen om voor chaos te zorgen in plaats van om te winnen. Ik heb in mijn groep nog nooit iemand mass land destruction of confusion in the ranks achtige kaarten zien spelen op zo'n manier dat ze er door winnen. Sterker, meestal is het gevolg dat die mensen er het eerst uit liggen en het potje nog 2 uur duurt omdat ze net iedereen flink vertraagd hebben. Ik zeg nooit, maar ik heb er ooit met zo'n speler over gepraat, die was vooral van de chaotische kaarten zoals de confusion, uitgelegd dat ik op zich de kaarten niet het punt vind, maar dat ik wel verwacht dat hij iets speelt dat zorgt dat de chaotische situatie in zijn voordeel is. Inderdaad had zijn deck het volgende potje een paar heel originele win-condities en dat maakte de potjes voor mij leuker (al kun je me hoe dan ook horen zuchten als een confusion resolved).

De combo speler aan de andere kant kan ik wel een beetje snappen. Ik vind het leuk om combo decks te maken en spelen. Punt is alleen dat er tegen spelen nogal saai kan zijn en daarom vermijd ik het spelen er van om het leuker te houden voor mijn tegenstanders. Ik kan de uitdaging van het verslaan van 3-4 spelers best snappen, sterker, dat is precies wat het Glissa deck die ik aan het bouwen ben zou willen doen. Kijken of je zoveel spelers tegelijk aan kan: als je verliest dan was het logisch, 4 spelers is natuurlijk veel te veel; als je wint, geweldig, schaam jullie dat jullie niet eens met 4 man mij in bedwang kunnen houden! Het is een beetje het Archenemy idee, maar dan zonder de bonus schemes om je te helpen zeg maar.

We zijn overigens flink off-topic aan het gaan, maar geen tijd meer nu, splits hem een andere keer wel af, want de discussie op zich is natuurlijk wel ok.

als laatste comment dan, de chaos kaarten die deze speler speelde, waren voor hem zo'n beetje de win conditie. meestal won hij door dit soort kaarten, maar als je een deck speelt dat een erg goede recurssie heeft dan heeft hij er best last van.