Big in Japan: PTQ Nagoya report.

[Dragonheart]

Big in Japan: PTQ Nagoya report.

Het verhaal begint op vrijdag 22 april 2011. De volledige spoiler is gelekt dankzij Guillame Matignon, mijn tegenstander in de laatste ronde van PT Austin in 2009. Het was na onze wedstrijd dat hij gekwalificeerd was voor alle Pro Tours van het volgende jaar. Voor het grapje met de spoiler is hij voor 3 jaar gebanned. Dankzij hem kan het testen beginnen.

Tijdens het testen spelen we geen games met sideboard. Dit is onverstandig aangezien je meer games met speelt dan zonder. Maar ik denk dat je pas een goed sideboard hebt indien je weet hoe de metagame uitziet. Op het laatste moment heb je hier het meeste informatie over. Je weet meestal toch wel wat voor kaart je wil en hoeveel je er ongeveer nodig hebt. Om het nog ingewikkelder te maken, worden de meeste decks aangepast terwijl onder het spelen. Lekker administreren. Dit is een beetje wat ik verwacht:

Luis Scott-Vargas (28 punten)

4 Inkmoth Nexus
18 Plains
--------------------------------------------------------------------------------
22 lands

3 Blade Splicer
4 Hero of Bladehold
4 Leonin Relic-Warder
4 Memnite
4 Signal Pest
1 Vault Skirge
--------------------------------------------------------------------------------
20 creatures

4 Dispatch
4 Glint Hawk Idol
2 Mox Opal
4 Origin Spellbomb
4 Tempered Steel
--------------------------------------------------------------------------------
18 other spells

Sideboard
2 Contested War Zone
1 Dismember
2 Elspeth Tirel
2 Indomitable Archangel
2 Marrow Shards
4 Mutagenic Growth
2 Revoke Existence

Het blijkt al snel dat dit een beetje het deck to beat is. Mijn aandacht gaat daarom vooral uit naar dit deck. Handen met Tempered Steel zijn zeer moeilijk te verslaan. Helaas betekent het ontbreken ervan niet automatisch dat de start minder agressief is. Om dit deck te weerstaan heb je een grote hoeveelheid removal nodig. Bij voorkeur het soort dat meerdere kaarten tegelijk uitschakelt. Daarna is het zaak snel het spel te beeindigen aangezien dit deck redelijk goed is in het opnieuw opbouwen van een leger beesten.

Robert Jurkovic (27 punten)

4 Darkslick Shores
4 Inkmoth Nexus
7 Island
3 Phyrexia's Core
6 Swamp
--------------------------------------------------------------------------------
24 lands

4 Consecrated Sphinx
2 Treasure Mage
1 Wurmcoil Engine
--------------------------------------------------------------------------------
7 creatures

3 Black Sun's Zenith
4 Dismember
4 Ichor Wellspring
1 Karn Liberated
4 Mycosynth Wellspring
3 Ratchet Bomb
1 Spine of Ish Sah
2 Steel Sabotage
4 Tezzeret, Agent of Bolas
3 Tumble Magnet
--------------------------------------------------------------------------------
29 other spells

Sideboard
1 Black Sun's Zenith
1 Contagion Engine
3 Despise
4 Phyrexian Crusader
2 Praetor's Grasp
2 Steel Sabotage
2 Volition Reins

Dit deck draait om een enorme berg kaartvoordeel. Vooral de beide Wellsprings komen prima tot hun recht in deze omgeving. Bovendien is er een 4 mana planeswalker die meteen om aandacht vraagt.

Toshiyuki Kadooka (25 punten)

4 Inkmoth Nexus
19 Mountain
--------------------------------------------------------------------------------
23 lands

4 Goblin Wardriver
4 Hero of Oxid Ridge
1 Kuldotha Phoenix
4 Perilous Myr
--------------------------------------------------------------------------------
13 creatures

4 Artillerize
4 Galvanic Blast
4 Ichor Wellspring
3 Koth of the Hammer
4 Kuldotha Rebirth
1 Mycosynth Wellspring
4 Panic Spellbomb
--------------------------------------------------------------------------------
24 other spells

Sideboard
3 Dismember
3 Into the Core
1 Koth of the Hammer
2 Kuldotha Phoenix
1 Mycosynth Wellspring
2 Shatter
3 Slagstorm

Weer een goede 4 mana planeswalker. Dit keer in een deck dat iets agressiever uit de hoek komt. De enorme hoeveelheid artifact-removal in het sideboard is iets om voortdurend in gedachten te houden.

Dit is waarmee ik tijdens deckconstructie het meest rekening gehouden heb. Uiteindelijk zijn er drie lijsten die mij bevallen:

1. Glissa

13 Forest
11 Swamp
--------------------------------------------------------------------------------
24 lands

4 Perilous Myr
4 Glissa, the Traitor
--------------------------------------------------------------------------------
8 creatures

4 Karn Liberated
4 Dismember
4 Beast Within
4 Creeping Corrosion
4 Black Sun's Zenith
4 Horizon Spellbomb
4 Batterskull
--------------------------------------------------------------------------------
28 other spells


2. Tezzeret Infect

4 Darkslick Shores
4 Inkmoth Nexus
11 Swamp
5 Island
--------------------------------------------------------------------------------
24 lands

4 Necropede
4 Plague Myr
4 Phyrexian Crusader
4 Skithiryx, the Blight Dragon
--------------------------------------------------------------------------------
16 creatures

4 Tezzeret, Agent of Bolas
4 Dismember
4 Sphere of the Suns
4 Contagion Clasp
4 Tumble Magnet
--------------------------------------------------------------------------------
20 other spells


3. Puresteel Paladin

4 Inkmoth Nexus
20 Plains
--------------------------------------------------------------------------------
24 lands

4 Puresteel Paladin
4 Leonin Relic-Warder
4 Mirran Crusader
4 Hero of Bladehold
--------------------------------------------------------------------------------
16 creatures

4 Dispatch
4 Flayer Husk
4 Mortarpod
4 Sword of Feast and Famine
4 Sword of War and Peace
--------------------------------------------------------------------------------
20 other spells

Het lijkt mij wel duidelijk welke ik gekozen heb. Waarschijnlijk valt het op dat al deze lijsten een hoop 4-offs bevatten. Klopt. Noem me maar een luie deckbuilder. Hierbij wil ik het wat betreft het testgedeelte laten. Het volgende deel bevat een hoop gezeur en ranzige details. Ben je 12 jaar of jonger of houd je daar niet van: stop met lezen!

Het verhaal gaat verder op zondag 5 juni. Ik besluit voor vertrek nog eventjes een PTQtje te spelen. Waarom weet ik niet meer. Bij gebrek aan enige vorm van motivatie verlaat ik het toernooi na de 2de ronde. Met mijn hoofd ben ik al in Japan. Andre Pannekoek reist mee naar Nijmegen om een dag later hetzelfde vliegtuig te pakken. Bij een tussenstand van 1 winst en 2 verlies besluit ook hij iets anders te gaan doen. Met de voet naar het station en dan de trein richting thuis. Natuurlijk moeten we onderweg onverwacht overstappen. Uiteraard bezoeken wij na aankomst de snackbar. Het is immers te laat om nog iets te koken. In de avond moet er natuurlijk wat met kaarten gespeeld worden. Een paar testmaatjes schuiven aan en er wordt gehakt. Het duurt niet lang voordat Andre besluit zijn voorliefde voor monorood te verlaten. Het deck met veel te veel zwaarden bevalt hem een stuk beter. Het verdere plan voor de avond houdt in dat er niet al te vroeg geslapen wordt. Hopelijk lukt het dan om het laatste deel van de vliegreis slapend door te brengen. Om de spanning erin te houden, besluiten we op het laatste moment welke trein we de volgende ochtend willen hebben. Het helpt dat we reeds elektronisch ingecheckt zijn.

De volgende ochtend nemen we een taxi richting centraal station. Daar aangekomen, blijkt dat onze trein niet rijdt. Niks vertraging of vervangend vervoer. Rijdt gewoon niet. Onze excuses. Daar koop ik wat voor. Dan maar overstappen in Utrecht. Ruim op tijd bereiken we Schiphol. Daar eten we wat bij de Burger King en roken we een hoop sigaretjes. Dan brengen we onze bagage weg. We roken weer wat sigaretjes. Met de handbagage passeren we vervolgens de security-check. Hey, kijk daar een rookhok! Dus roken we wat sigaretjes. We zitten in een kleiner vliegtuig. Dankzij de elektronica hebben we redelijk optimale plaatsen. Een ontbijtje en dutje later zijn we in Helsinki. Het eerste dat wij doen is op zoek gaan naar een bordje dat smokers de weg wijst. Verrassend hoe snel we zoiets kunnen vinden als het nodig is. Niet veel later zitten we in een groter vliegtuig. Onze plaatsen lijken wederom goed gekozen. Beenruimte over. De afwezigheid van een grote massa andere passagiers mag de pret niet drukken. Helaas is het bij gebrek aan tegenstanders onmogelijk optimaal gebruik te maken van dit ruimte-overschot. Dan maar video's kijken. Door af te kijken bij de buurvrouw, lukt het ons de gebruiksaanwijzing van het scherm te achterhalen. Het geluid is dankzij de wegwerp-oordopjes ronduit slecht. Periodes waarin gekeken wordt, worden afgewisseld met periodes waarin geslapen wordt. Eigenlijk is de hele ervaring voorbij voordat ik het reizen echt vervelend begin te vinden. Wij komen aan in Japan op dinsdag 7 juni.

Natuurlijk moet er eerst gerookt worden. We halen onze bagage op en zoeken een plek op waar koffie te krijgen is. Buiten begint de zoektocht naar een taxi. Een kleine inschattingsfout verder is de eerste 150 euro de deur uit. Inchecken kan helaas pas na 3 uur 's middags. Bagger. De bagage laten we achter bij het hotel. Het duurt niet lang voordat de eerste McDonald's gevonden is. Tijdens onze omzwervingen passeren we een grote winkel met strips en dergelijke. Hopelijk hebben ze hier ook magic gerelateerde goodies. Dit blijkt echter niet het geval. Teleurgesteld gaan we op zoek naar een nieuwe plek om koffie te drinken. De naam is Tully's. Buiten staan tafeltjes die geschikt zijn om te kaarten. Ergens in de hoek staat een videoscherm dat iedere 2 minuten hetzelfde filmpje afspeelt. Het duurt dan ook niet lang voordat we het bijhorende nummer in het Japans kunnen meezingen. Dankzij de taxi-ervaring moet er nu eerst gepind worden. Helaas werken de meeste geldautomaten niet mee. Bij de Citibank lukt het uiteindelijk wel. Het is 3 uur geweest en we vertrekken richting hotel. Na het inchecken krijgen we voor het eerst de kans stromend water te gebruiken. Zoals gebruikelijk is de accommodatie aan de krappe kant. Japanners zijn gemiddeld een stuk kleiner en dat is te zien. Een dutje later is het weer tijd om een hapje te eten. We hebben weinig zin om op zoek te gaan naar iets anders en daarom belanden we wederom bij de mensen van de grote gele M. Niet lang daarna gaat het licht uit.

Vanwege de vermoeidheid valt het slapen niet tegen. We zijn te laat voor het ontbijt in het hotel en dus... vinden we opnieuw de weg naar de MacSnack. Het menu laat te wensen over. Schijf eiwit hier, schijf eiwit daar. Dus bestel ik maar een schijf eiwit met brood, hamburger en koffie. Niet te eten dat taaie witte goedje. Morgen dan toch maar iets eerder opstaan. Onze eerste kop koffie nuttigen we bij Starbucks. Andre maakt kennis met de white mocha. Voor de mensen die nog niet bekend zijn met het fenomeen: dit is vloeibare witte chocolade met slagroom en een scheutje koffie. Eigenlijk gewoon een halve liter aderverkalking dus. Maar wel lekker. Aangezien de behoefte aan enige vorm van cultuur volledig ontbreekt, zoeken we Tully's weer op. Koffie, sigaretten en magic. Ondertussen apen kijken. Het valt op dat Japanse meisjes niet van kleding houden. Bovendien wekt ons uiterlijk de nodige aandacht van onze buitenlandse vrienden. Onder het kaarten worden we aangesproken door een groepje Amerikanen. Of we toevallig weten waar een Magic-winkel te vinden is. Geen idee. Succes ermee! Vandaag testen we eens wat andere decks dan de eigen petdecks. Aangezien de matchups met het Tempered Steel deck nogal eenzijdig zijn, vallen we redelijk snel terug op oude gewoontes. De tijd vliegt voorbij en we gaan op zoek naar een andere eetgelegenheid. Tegenover ons hotel vinden we een tent die Denny's heet. Het blijkt een soort Italiaan te zijn met een McDonald's uitstraling. Ik houd er niet van om onnodig risico te nemen wanneer ik in het buitenland eet. Wat de boer niet kent... Daarom bestel ik spaghetti met tomatensaus. Andre doet liever moeilijk en bestelt een Aziatisch pastagerecht. Mijn keuze is prima. Het andere gerecht blijkt koud. Die gaat niet helemaal op. Terug in het hotel kijken we wat de televisie te bieden heeft. Politieke verslaggeving in het Japans... uhm nee. Een vaag bordspel met commentaar in het Japans... doe maar niet. The Green Mile met Japanse ondertiteling... acceptabel. Na de film wordt er geslapen.

Op donderdag sta ik vroeg op. Ontbijt in het hotel. Andre heeft wat meer moeite met wakker worden en dus ga ik alleen. Goede beslissing van mijn kamergenoot. Slecht is nog een vriendelijke omschrijving van hetgeen ik aantref. Vandaag willen we op zoek naar een Magic-winkel. Om die te vinden, bezoeken we een internetcafe. Hier mogen we alleen gebruik maken van een computer indien we lid worden. Voor 100 Yen per persoon worden we lid. Een vrouw die geen woord Engels spreekt, leidt ons naar een hokje met kussens en een computer. Internet Explorer is natuurlijk ook in het Japans. Na 30 minuten prutsen, geven we op. Dit wordt niks. We weten nog net te achterhalen waar een winkel te vinden is, maar die is eigenlijk te ver weg. Eerst wat koffie en een sigaretje dan maar. Vervolgens lopen we naar het station. Onderweg staan meerdere drankautomaten. Aangezien we inmiddels genoeg kleingeld hebben verzameld, proberen we ons geluk. Ik gok op een plaatje met zwarte bessen. Helaas mis ik de kom met lepel die afgebeeld zijn. Het flesje bevat een soort gelatine die maar moeilijk uit zijn verpakking te krijgen is. De smaak is gelukkig wel goed. Het vinden van het station is geen probleem. Daar aangekomen iets vinden, blijkt een stuk ingewikkelder. Wat een doolhof! Na lang zoeken vinden we de metro die naar het Nagoya Trade & Industry Center gaat. Daar moeten we heen voor de registratie. Eerste hindernis genomen. Dan nu het kaartje... Na lang zoeken vinden we op de automaten een knop waar "English" naast staat. Door een druk op deze knop kunnen we de tekst op het scherm eindelijk begrijpen. Met een kaartje in de hand lopen we richting poortjes. Daar aangekomen zetten we onze "domme buitenlander snapt niet hoe dit werkt" blik op. Een behulpzame Japanner laat zien hoe we deze hindernis moeten passeren. De rest van onze reis met de metro verloopt zonder problemen. Na verlaten van het metrostation blijven we op de stoep staan met een kaart van Nagoya in de hand. Het duurt dan ook niet lang voor de volgende Japanner te hulp schiet. Dankzij de ons gegeven aanwijzingen komen we bijna tot aan Fukiage Hall. Natuurlijk moeten we op 10 meter afstand van de ingang zo nodig een park inlopen. 20 minuten later zijn we op 10 meter na terug bij het beginpunt. Handig. De hal is groot en lekker koel. Het is te vroeg voor registratie en daarom gaan we op zoek naar de rest van de Nederlanders. Bas en Ron zitten een potje te testen. Veertje kijkt toe. De pijn in mijn hoofd heeft inmiddels epische proporties bereikt. Gelukkig is de redder in nood nabij. Van Ron krijg ik 2 paracetamol. Dat helpt in ieder geval om de ergste pijn te verwijderen. Na de registratie vertrekken we te voet richting hotel. Helaas zijn we meer dan 30 minuten onderweg. Morgen toch maar een taxi. In het hotel worden de decklijsten geschreven. De kaarten worden van nieuwe hoesjes voorzien. Natuurlijk zijn we daarna nog uren bezig om de laatste kaarten aan het sideboard toe te voegen. Een beetje later dan verstandig is, val ik in slaap. Midden in de nacht word ik wakker. Tijd voor een plasje. Op de badkamer aangekomen, schrik ik me een ongeluk. Er ligt iets groots in bad. Het blijkt Andre te zijn. Hij heeft een beetje moeite met slapen. De spanning, mijn gesnurk, whatever.

Vrijdag. Het is zo ver. De taxichauffeur brengt ons naar Fukiage Hall. Hij spreekt tot ons in het Japans. Onbeschoft zoals het hoort, verlaat ik de taxi voordat hij klaar is met praten. Over het toernooi kan ik kort zijn. Ik win de eerste ronde van iemand die zijn eigen kaarten niet kent. Een rood-groen deck met Koth of the Hammer. Helaas speelt hij ook Thrun, the Last Troll. Gelukkig weet hij niet hoe een Glissa, the Traitor werkt. Daarna verlies ik 4 rondes achter elkaar. In alle gevallen is een deck dat in ieder geval zwart speelt de nagel aan de doodskist. Ik weet op dat moment dus zeker dat morgen een vrije dag zal zijn. Rare-draften dan maar. Het blijft bij een Liege of the Tangle en een Platinum Emporion. Ik win van 2 ongemotiveerde faalhazen zoals mijn eigen persoon. In de laatste ronde staat achter mijn naam op de pairings: * BYE *. Natuurlijk. Andre is er in geslaagd om na een 4-1 start toch dag 2 te missen. Hij is dus uiteraard een beetje boos. Bas heeft de volgende fase eveneens net gemist. In stemming sluit zich bij Andre aan. Dit beTekent dat Leon, Ron en Roy wel verder gaan. Morgen is een Pro Tour Qualifier voor Philadelphia. Ik heb geen Standard deck meegenomen[/card] en het lijkt me een heel slecht idee om een Block Constructed Deck te spelen. Gelukkig mag ik van Roy een deck lenen. RUG. Een deck met Lotus Cobra en Jace, the Mind Sculptor. We nemen de taxi naar ons tijdelijk thuis. Denny's lonkt. Noem het gemakzucht. Dit keer proberen we wat anders. Het bevalt goed maar de porties zijn aan de krappe kant. Dat moet anders kunnen. Onze dosis koffie halen we bij Starbucks. Morgen weer een dag. De rest van het weekend laat zich met gemak beschrijven. Dagelijks richting de site. Magic spelen, Magic kijken. Terug. Sigaretje. Eten. Sigaretje. Koffie. Sigaretje. Slapen. Sigaretje. Lijkt me duidelijk. De details over de terugreis zal ik jullie besparen.

Dit is het punt om even terug te komen op iets dat ik eerder heb gezegd. "Tijdens het testen spelen we geen games met sideboard." Ok. Hmmm. Ergens weet ik wel dat dit geen goed idee is. Toch heb ik het zo gedaan en achteraf kan ik zeggen dat het geen goed idee was. Mijn voorbereiding schiet op dat punt behoorlijk tekort. Ondanks dat is het altijd de moeite waard om naar Japan te vliegen. Misschien ben ik niet bewust tempels en aanverwante cultuur gaan opzoeken. Toch is het altijd een aangename ervaring met deze mensen in contact te komen. Het is jammer dat je daarvoor zo lang moet reizen. De Pro Tour zelf is ook altijd een ervaring apart. De sfeer. De mensen. De spanning. Ik vind het helemaal niet vervelend om af en toe het voorrecht te hebben daar te mogen spelen. Wie weet tot een volgende keer!

[pi]

Leuk, jammer dat het resultaat tegen viel!

[Dragonheart]

Ik zal binnenkort de cardtags nog verbeteren (en meer artikelen plaatsen).

[Druid of the Axe]

Oei. Fijn! Meer artikelen!

Ja!!!

[Dragonheart]

Op dit moment gebruik ik hoofdzakelijk het eigen blog: http://paulheynen.wordpress.com